Eines Dags sproch der Mose zo singem Volk:
Hügg well ich üch vür Auge halde,
wat üch zom Sähn wääde kann un wat zom Floch:

zom Sähn,
wann ehr op de zehn Gebodde vum Herrgodd hüre dot,
dat dun ich üch dringend rode;

zom Floch,
wann ehr nit op de zehn Gebodde vum Herrgodd hüre dot,
wann ehr villmih ene andere Wäg goht,
als wie ich üch hügg rode,
un wann ehr andere Gödder nohlaufe dot,
die ehr fröher nit gekannt hat.

Ich sagen üch hügg met Nohdruck:
dot de zehn Gebodde vum Herrgodd nit vergesse
un dot üch donoh richte!